_Logo%20Coach%20At%20Work_zwart_RGB.png){kind=logo}
Wanneer ik aan mensen vraag of ze eigenlijk weten wat ze willen, dan is het antwoord op deze vraag meestal ‘ja!’
Ik wil een fijn leven hebben zonder financiële zorgen, gelukkig zijn in mijn job en genieten van de tijd die ik doorbreng met de mensen waar ik om geef.
Als ik dan vraag: en weet je op welke manier je dat wenst te bereiken en welke keuzes je daar best bij maakt, dan laat het antwoord dikwijls langer op zich wachten en begint het meestal met ‘Eh…’’
Dat is ook exact wat een ex-collega mij wist te vertellen een tijdje geleden.
We hadden elkaar al even niet meer gezien en toen ze mij uitnodigde om ‘eens ergens iets te gaan drinken’ was ik aangenaam verrast.
Het laatste wat ik van haar wist, was dat ze een mooie carrière in een grote multinational was aan het uitbouwen, ze had fijne collega’s en ze werd bijzonder gewaardeerd door de klant waarvoor ze werkte. Toch wou ze mij spreken om te horen hoe het mij was vergaan nadat ik de veilige haven van mijn toenmalige werkgever had verlaten om voltijds als coach aan de slag te gaan.
De vraag waar ze voornamelijk mee worstelde was of ze zou blijven of weggaan. Ze kon zomaar een hele waslijst van bijzonder valabele redenen opsommen om te blijven.
En toch… er was iets dat al een hele tijd knaagde, een onbestemd gevoel dat kwam en ging, maar dat de laatste tijd meer plaats in begon te nemen en uiteindelijk ook niet meer wegging.
Zou dat dan toch willen zeggen dat het tijd was om te vertrekken?
De vraag die zich steeds weer opdringt is: ga je ergens naartoe of vlucht je ergens van weg? Als je te lang het knagende gevoel hebt genegeerd, dan kom je op een punt waarop het niet meer weg wil gaan en kan het aanvoelen als een teken om ogenblikkelijk ander werk te zoeken. Het gevaar hiervan is dat je zomaar in het wilde weg gaat schieten, en vergeet de juiste analyse te maken.
Ik geloof dat een groot gedeelte van wat we in ons dagdagelijks en professioneel leven doen, bepaalt wie we zijn en wie we worden. Daarom durf ik wel eens te denken dat werkgeluk een rechtstreeks gevolg is van je bezig te houden met een professionele activiteit waarvan je verondersteld wordt die te doen.
Als je DNA je influistert dat je werkgeluk ligt in het erkennen van het creatieve wonder in jezelf, wat doe je dan in die ‘niks-kan-alles-moet-bureaucratie’? Als je eigenlijk een mensen-mens bent, waar ben je dan eenzaam en alleen achter die laptop mee bezig? Als de analytische diepzeeduiker in je schreeuwt om meer tijd, waarom spurt je dan van de ene naar de andere meeting?
Word je dan van deze activiteiten de persoon die je altijd al had willen zijn? Ben je op weg om je DNA verder te ontwikkelen richting professionele piek of leef je naar de normen van een organisatie en een job die niet (langer) bij jou passen?
De vraag stellen is makkelijk - ik weet het - het antwoord vinden niet. Als iemand dé gouden formule zou hebben, dan zouden we met z’n allen elke dag werkgeluk ervaren. Alleen blijkt werkgeluk geen resultante van een formule, maar wel van een individueel proces dat je stapsgewijs doormaakt.
Hier zijn alvast een aantal van die stappen om je op weg helpen:
1) Durf stil te staan voordat je in beweging komt.
Je DNA volgen, betekent dat je luistert naar wat het je wil vertellen. Hiervoor heb je een intern kompas nodig, niet zo eentje dat je simpelweg aangeeft waar het noorden ligt, maar wel zo eentje a là Captain Jack Sparrow. Je kent hem wel: de excentrieke piraat van de Black Pearl uit de film Pirates of the Caribbean.
Onze geliefde kapitein vertrouwt blindelings op het kleinood als het erop aankomt om hem te leiden “naar datgene wat zijn hart het meest begeert”. Meestal is dat in zo’n piratenfilm een of andere fantastische schat of misschien zelfs het geheim van onsterfelijkheid, maar in het echte leven is dat een professionele activiteit in lijn met je talenten en kwaliteiten, kortom een job waar je gelukkig van wordt.
2) Maak je eigen SWOT
Stilstaan betekent ook analyseren. Laat eens een SWOT analyse los op je huidige job. Welke van jouw Sterktes cultiveert jouw huidige job? Welke van jouw Weaknesses worden uitvergroot in deze job en welke mogelijkheden (Opportunities) heb je om hier mee om te gaan? Denk in termen van ontwikkelen van helpende competenties, delegeren, jobcrafting…
Welke zijn je mogelijkheden (Opportunities) naar de toekomst toe? Kan je je ambities en doelen voedingsbodem geven in de job en organisatie die je nu je biotoop noemt?
Tenslotte: wat zijn de Threats? Waar heb je dagdagelijks last van? Wat weegt op je? Dat kan een suboptimale relatie zijn met je baas, collega’s, een dreigende reorganisatie of extreme werkdruk...
Sta eens even stil en ga na wat de SWOT je vertelt over je huidige job.
3) Zoek een klankbord
Je kent het gezegde: alleen is maar alleen en als je het even niet meer weet, neem dan iemand in vertrouwen. Vertel waar je precies mee zit en nodig je gesprekspartner uit om zijn/haar perspectief te geven op wat je aan het zeggen bent.
Misschien krijg je in zo’n gesprek de bevestiging van iets dat je allang wou doen, maar heeft niemand je er ooit over aangesproken omdat ze dachten dat je er niet voor open zou staan?
Misschien ziet jouw gesprekspartner iets dat jij niet ziet en kan hij/zij je horizon verruimen en nieuwe opties of curieuze vragen op tafel leggen.
Misschien zegt jouw gesprekspartner net datgene dat je stiekem al zolang wou horen en kan je zo de moed verzamelen om de eerste stappen richting je doel te zetten.
Dat zijn veel ‘misschien-en’, zoveel is duidelijk. Toch is het zo: als je feedback wenst, onder welke vorm dan ook, dan is je eerste stap het er met iemand over te hebben.
Liefs,
Veerle
Wil je graag meer inspiratie ontvangen?
Meld je dan aan als VIP en ontvang waardevolle tips en inzichten
waar je direct zelf mee aan de slag kan in je werkleven