Een tijd geleden las ik een verhaal over de Chinese muur dat bij mij is blijven nazinderen. Blijkbaar was het bouwen van de Chinese muur geen eenvoudige opdracht: ze hadden er zo om en bij de 2000 jaar aan gewerkt en de muur was zó dik, dat niks of niemand hem kon innemen. Althans, dat dacht men toch.
Het lijkt wel alsof vandaag de dag iedereen bezig is met muren bouwen
Geef toe: het is verleidelijk om je veilig te voelen in de burcht van je eigen opgetrokken muren. Ver weg van alle hectiek, druk, moeilijke mensen en onmogelijk lange to-do lijstjes.
Toch is het een onterecht gevoel van veiligheid, want als je er de geschiedenis op naleest, dan is China in de loop der jaren verschillende keren aangevallen, niet zozeer doordat er een bres in de muur kwam, maar wel door het omkopen van de wachters aan de poorten.
Ben jij net zoals de Chinezen best wel goed geworden in het bouwen van die muren en ben je druk aan het timmeren aan je loopbaan? Misschien loont het dan de moeite om eens na te gaan waar je je tijd en energie in steekt: in het beter worden in je vakgebied of in het optrekken van metersdikke muren rond jouw kennis en expertise?
Het lastige aan muren is dat ze je doen denken dat je homefree bent.
Totdat er iets of iemand komt die een manier vindt om tot binnen die muur te geraken, en geloof me, dat is altijd het geval, zelfs al bouw je een Chinese muur…
Dit zijn de 3 signalen die aangeven dat je een muur aan het bouwen bent:
je maakt veelvuldig gebruik van deze strategieën: langer werken, harder werken, je copyright verdedigen, mensen overtuigen van je gelijk, informatie voor jezelf houden, gevat uit de hoek proberen te komen in meetings, te druk hebben om je collega’s verder te helpen, ja-knikken naar de baas: ‘ik doe dat nog wel even’, naar saaie events gaan om zogezegd te netwerken …
je hebt geen lange termijn visie: denk eens na wat deze strategie je bracht: sta je waar je wil staan? Is er echt nooit iemand je meer te snel af geweest? Kwamen écht alle goeie ideeën alleen maar van jou? Word je gezien als dé expert in je vakgebied of ben je de eenoog die koning is in het land der blinden?
de resultaten waar je op hoopte blijven uit: je hebt die langverwachte promotie uiteindelijk niet gekregen of erger nog, die werd om onbegrijpelijke redenen aan iemand anders gegeven. Je wordt niet frequenter dan vroeger gevraagd om deel te nemen aan interessante projecten. Je intern netwerk laat eigenlijk te wensen over.
Welke kansen heb je allemaal gemist door zo aan je muur te bouwen?
Wat heeft het je allemaal gekost? Veel overwerk, want je moest wel altijd ‘snel’ en de eerste zijn? Je bent steeds op je hoede, want iemand anders zou je de loef kunnen afsteken?
Ben je wel eens jaloers omdat je collega’s het fijn hebben samen terwijl jij nog aan het werk bent? Heb je nog veel plezier in je werk? Zet je spontaan al je kwaliteiten in omdat je daar ook meer en meer op bevraagd wordt of ben je bezig om steeds weer die muur te controleren op barsten?
Hoeveel tijd en energie heb je hier eigenlijk al ingestoken?
Het kan ook anders...
Wat als je nu eens alle energie die je voorheen stak in het bouwen van muren rondom jou en je know-how, eens zou steken in, pakweg…
het volgen van een cursus die je al lang op je lijstje had staan;
het artikel schrijven dat al een tijdje in je pen zit maar er niet wil uitkomen;
je eigen project ademruimte en diepgang geven door te netwerken met gelijkgezinden in je bedrijf;
Hoe zou het eigenlijk zijn om vanaf nu alleen maar te nemen als je ook bereid bent om jouw eerlijke deel te geven?
“zomaar” … zonder muren ... naar de beste versie van jezelf.
Wil je graag meer inspiratie ontvangen?
Meld je dan aan als VIP en ontvang waardevolle tips en inzichten
waar je direct zelf mee aan de slag kan in je werkleven
Comments